الفبا
ای نگاهت نخی از مخمل و از ابریشم
چند وقتیست که هر شب به تو می اندیشم
به تو آری، به تو یعنی به همان منظر نور
به همان سبزصمیمی به همان باغ بلور
به همان سایه، همان وهم همان تصویری
که سراغش زغزلهای خودت می گیری
به همان زل زدن از فاصله دور به هم
یعنی آن شیوه فهماندن منظور به هم
به تبسم، به تکلم، به دل آرایی تو
به صبوری، به تماشا، به شکیبایی تو
به نفسهای تو در سایه سنگین سکوت
به سخنهای تو با لهجه شیرین سکوت
شبحی چند شبیست مونس جانم شده است
اول اسم کسی ورد زبانم شده است
در من انگار کسی در پی انکار من است
یک نفر مثل خودم، عاشق دیدار من است
یک نفر ساده، چنان ساده که از سادگیش
می توان یک شبه پی برد به دلدادگیش
آی بی رنگ تر از آینه یک لحظه بایست
راستی این شبح هر شبه تصویر تو نیست؟!
اگر این حادثهء هر شبه تصویر تو نیست!
پس چرا رنگ تو و آینه اینقدر یکی است؟!
به گمانم که تویی آن شبح آینه پوش
عاشقی جرم قشنگیست به انکار مپوش
آری آن سایه که شب مونس جانم شده بود
آن الفبا که همه ورد زبانم شده بود
اینک از پشت دل آینه پیدا شده است
و تماشاگر این خیل تماشا شده است
آن الفبای دبستانی دلخواه توی!
عشق من! آن شبح شاد شبانگاه توی
دسته ها : لاو شعر
چهارشنبه بیست و ششم 4 1387

به روی گونه ام تابیدی و رفتی

مرا با عشق سنجیدی و رفت

تمام هستی ام نیلوفری بود

تو هستی مرا چیدی و رفتی

_  در اغوش گرفتن یعنی دوستت دارم و همیشه در کنار تو خواهم بود

_ Ahuy says " I love you " And " I'll always be there

دسته ها : لاو شعر
چهارشنبه بیست و ششم 4 1387

                  وقتی خندیدم گفتند:دیوانه ای !

                وقتی جدی بودم گفتند : مغروری !

             وقتی شوخی کردم گفتند:سنگین باش !

             وقتی سنگین بودم گفتند : افسرده ای !

               وقتی حرف زدم گفتند : پر حرفی !

                وقتی ساکت شدم گفتند : عاشقی !

دسته ها : لاو شعر
چهارشنبه بیست و ششم 4 1387
تو خیال کردی بری دلم برات تنگ میشه                          

نمی دونستی دلم به سختیه سنگ می شه   

  

مراقب گرمای دلت باش تا کاری که زمستان با زمین کرد با دلت نکند...  

  

آنگاه که با دستانت واژه عشق را بر قلبم نوشتی سواد نداشتم ،            

اما به دستانت اعتماد داشتم حال سواد دارم اما دیگر به چشمان خود ندارم  

  

 دوستی مثل ایستادن روی سیمان خیسه .هر چی بیشتر بمونی رفتنت سخت تر هم می شه و اگر رفتی جای پاهات واسه همیشه می مونه 

      

 

دوست خوب مثل ستاره آسمان می مونه ،

حتی وقتی نمی بینیش خیالت راحته که سر جاشه 

                          روزی که با عشقت بستی به زنجیرم                                

                              بازنده من بودم این بوده تقدیرم   

 

ای تکیه گاه ناتوان از نا امیدی خسته ام  ...   از بیم فرداهای دور بار سفر را بسته ام

یادت باشد : سر خط وقتی می خوای بنویسی زندگی ، نیم نگاهی هم به انتهای خط داشته باش تا کج نروی  

                                             

 
                            
    
                          
    
                              

 

           
                          
دسته ها : لاو شعر
چهارشنبه بیست و ششم 4 1387
 

از یاد مبر : گلی که عطر و بوی خوبی دارد خارهای زیادی هم دارد . 

     

  عشق آن نیست که یک دل به صد یار دهی                  

 عشق آن است که صد دل به یک یار دهی  

به یاد داشته باشیم : جان فدا کردن برای دوست چندان مشکل نیست ؛       

پیدا کردن دوستی که ارزش جان فدا کردن را داشته باشد مشکل است                          
دسته ها : لاو شعر
چهارشنبه بیست و ششم 4 1387
X