نمی دونستی دلم به سختیه سنگ می شه
مراقب گرمای دلت باش تا کاری که زمستان با زمین کرد با دلت نکند...
آنگاه که با دستانت واژه عشق را بر قلبم نوشتی سواد نداشتم ،
اما به دستانت اعتماد داشتم حال سواد دارم اما دیگر به چشمان خود ندارم
دوستی مثل ایستادن روی سیمان خیسه .هر چی بیشتر بمونی رفتنت سخت تر هم می شه و اگر رفتی جای پاهات واسه همیشه می مونه
دوست خوب مثل ستاره آسمان می مونه ،
حتی وقتی نمی بینیش خیالت راحته که سر جاشه
روزی که با عشقت بستی به زنجیرمبازنده من بودم این بوده تقدیرم
ای تکیه گاه ناتوان از نا امیدی خسته ام ... از بیم فرداهای دور بار سفر را بسته ام
یادت باشد : سر خط وقتی می خوای بنویسی زندگی ، نیم نگاهی هم به انتهای خط داشته باش تا کج نروی
